Tag archieven: Boek

De geheime geschiedenis van de wereld

geheime geschiedenis

Als ik in het buitenland ben, probeer ik altijd als soort souvenir een leuk boek te kopen. Dat hoeft niet perse een boek te zijn over de plaats waar ik ben, maar als dat lukt is dat mooi meegenomen. Als ik geen goed boek zie, koop ik er geen want dat vind ik zonde. Het gaat me niet om het souvenir, maar om het boek. Lees verder

Een onmogelijke keus en de ontboezemingen van een dertienjarig schoolmeisje

birkenauVorige week bezocht ik in Parijs het ‘Musee l’Armee’, waar een kleine expositie was gewijd aan de deportatie van Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog. De beroemde foto hierboven hing groot afgedrukt aan de muur en is me bijgebleven. Hij toont een moeder met haar kinderen die, waarschijnlijk zonder het te beseffen, op weg zijn naar de gaskamers van Birkenau. De afgelopen weken ben ik vaak bezig geweest met het afschuwelijke lot van Joodse kinderen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik beluisterde een indrukwekkende 4-delige radiodocumentaire van het programma OVT over de ‘onderduik’ van Joodse kinderen in Nederland (een aanrader) en ik heb eindelijk eens ‘Het Achterhuis’ van Anne Frank gelezen. Lees verder

Over olijven en zure appels

BadApplePas toen ik al lang volwassen was (volgens mij iets van acht, maar volgens mijn vrouw vijf jaar geleden) leerde ik olijven eten. We (vrouw+ik) waren op vakantie in Griekenland en kregen op een terras een bord vol ‘zelfgemaakte’ olijven. De ober had ons net verteld hoe hij deze olijven zelf had bereid door ze maandenlang in een zoutbad te leggen. We voelden ons dus verplicht om ze beleefd op te eten. De olijven waren niet van hele goede kwaliteit, maar door dit gedwongen eten heb ik ze toch leren waarderen. Lees verder

Degeneratie is niet zo elegant

Bij het opschonen van mijn computer kwam ik onderstaande tekst over het boek ‘Degeneratie’ van Peter Scheele tegen. Het is alweer een tijdje geleden dat dit boek uitkwam en dat ik het gelezen heb. Ik weet niet wat de huidige status van de ‘degeneratie’-theorie is, maar ik dacht dat het wel aardig was mijn indruk van dit boek hier te publiceren voor wie het boek ook heeft gelezen. Overigens heb ik helemaal niets tegen Peter persoonlijk, ik ben het alleen niet met hem eens. Lees verder

Ziende niet zien?

Ebbinghaus-illusionNa eerder Het slimme onderbewuste van Ap Dijksterhuis te hebben gelezen, werd ik zo geïntrigeerd door het onderwerp hersenen en bewustzijn dat ik nu maar ben begonnen aan De vrije wil bestaat niet van Victor Lamme. Ik ben erin begonnen, maar heb het nog niet uit, dus wat nu volgt is geen volledige boekbespreking. Omdat ik het zo interessant vind, wil ik kort schrijven over enkele bizarre patiënten en experimenten die in het boek worden beschreven. Lees verder

Niet genoeg feiten

feitenMijn mening over het boek ‘Feiten genoeg..’ van Lee Strobel. Als je dit boek niet hebt gelezen, zal deze blog niet voor jou zijn…

Allereerst vond ik het boek van Strobel interessant om te lezen. Het onderwerp (schepping en evolutie) is een van mijn grote interesses en heeft veel raakvlakken met mijn werk. Ik denk dat het belangrijk is dat christenen stelling nemen tegen een materialistisch wereldbeeld. Als christenen om die reden het darwinisme of de evolutietheorie aanvallen, moeten ze echter wel oppassen dit niet te lichtvaardig te doen. Het gevaar is dat ze zichzelf voor schut zetten of andere christenen (ongewild) om de tuin leiden met verkeerde feiten of argumentatie. Uit eigen (vroegere) ervaring kan ik zeggen dat bepaalde creationistische argumentaties, die bij nadere beschouwing niet op waarheid berustten, tot veel onbedoeld onbegrip bij jezelf en anderen kan leiden. Lees verder

Christus kwam niet verder dan Eboli

Pasgeleden las ik ‘de zuilen van Hercules’van Paul Theroux, nadat ik al eerder van hem ‘de gelukkige eilanden’ met veel plezier had gelezen. Wat een fantastisch heerlijke schrijver vind ik hem. Hij reist een beetje rond, zonder vooropgezet plan, en schrijft op een zeer scherpzinnige manier over wat en wie hij zoal tegenkomt. In de ‘gelukkige eilanden’ peddelde hij rond in een kano in Micro- en Polynesie. In ‘de zuilen van Hercules’ reist hij per trein en boot van Spanje naar Marokko, maar dan langs de kust van de Middelandse zee. Als lezer leer je veel over verschillende culturen, mensen en de landen waarin ze wonen. Lees verder

De twitter van Knevel

Net het tweede dagboek (Is het waar?’) van mijn favoriete christelijke vragensteller Andries Knevel gelezen. Met vragensteller bedoel ik niet alleen dat hij vragen aan allerlei gasten in zijn televisie- en radioprogramma’s stelt, maar dat hij vooral vragen aan zichzelf stelt. Daarom vind ik zijn dagboeken zo interessant, vanwege zijn zelfreflectie. Lees verder

Knielen op een bed violen

Pas het boek Knielen op een bed violen van Jan Siebelink gelezen. Ik lees niet vaak romans, ik lees liever nonfictie, maar deze wilde ik wel graag lezen. De reden daarvoor was dat dit boek en de Ako literatuurprijs had gewonnen (in 2005 alweer) en nogal veel stof in christelijk nederland deed opwaaien.

Het boek vertelt het levensverhaal van Hans Sievez, een bloemenkweker, die sterk onder invloed komt van een fundamentalistisch soort christendom. Dit christendom van rondreizende predikers zet zich af tegen de kerk als instituut en de niet-gelovige (=niet uitverkoren) medemens. Dit gaat zelfs zover dat Hans op zijn sterfbed afstand neemt van vrouw en kinderen, om maar niet op het moment dat hij zijn laatste adem uitblaast afgeleid te worden en voor eeuwig verloren te gaan. Het hele verhaal is juist tragisch omdat Hans Sievez zich in zijn jeugd afkeerde van zijn vader, die eenzelfde soort sektarisch christendom aanhing.

Het boek heeft veel indruk gemaakt, maar ik weet niet goed waarom. Het boek is autobiografisch, dat wil zeggen dat schrijver Jan Siebelink het verhaal vertelt van zijn eigen vader (toch nonfictie!). Het idee dat het soort christelijk fundamentalisme (een beter woord weet ik niet) zoals beschreven in het boek bestaat en dat mensen hierin meegesleept worden, vind ik ongelofelijk. Hans is zo met zijn geloof bezig, dat hem geen zekerheid verschaft, dat hij alleen met zichzelf en de eeuwigheid bezig is en geen oog heeft voor zijn medemens en het tijdelijke. Toch heb je als lezer sympathie voor hem, al wordt hij gaandeweg het verhaal steeds meer een eikel. Ach, we hebben allemaal wat.